Développer, faire développer, évaluer des compétences de communication en Fle

Nous contacter

Gallika.net

Boîte Postale 21514
GR-55236 Panorama
Grèce

info@gallika.net

Nous suivre

Οι πρώτες μέρες στην τάξη… (1)

Καθώς η παραγγελία των βιβλίων συνήθως καθυστερεί (θα τα έχουμε περίπου στο τέλος Σεπτεμβρίου, αν και άποψή μου είναι πως το βιβλίο δεν πρέπει να αποτελεί, μαζί με τον εκπαιδευτικό, το μοναδικό φορέα γνώσης μέσα στην τάξη και όποτε μας γίνεται η ευκαιρία, να « φεύγουμε » από αυτό) μπορούμε να ξεκινήσουμε αφιερώνοντας μέχρι και 4 διδακτικές ώρες στην επαφή του μαθητή με τη γαλλική κουλτούρα και σε μια πρώτη επαφή με τη γλώσσα.

Α΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
…τα πρώτα « αναγνωριστικά μαθήματα »

Καθώς η παραγγελία των βιβλίων συνήθως καθυστερεί (θα τα έχουμε περίπου στο τέλος Σεπτεμβρίου, αν και άποψή μου είναι πως το βιβλίο δεν πρέπει να αποτελεί, μαζί με τον εκπαιδευτικό, το μοναδικό φορέα γνώσης μέσα στην τάξη και όποτε μας γίνεται η ευκαιρία, να « φεύγουμε » από αυτό) μπορούμε να ξεκινήσουμε αφιερώνοντας μέχρι και 4 διδακτικές ώρες στην επαφή του μαθητή με τη γαλλική κουλτούρα και σε μια πρώτη επαφή με τη γλώσσα. Μπορούμε, λοιπόν, αφού κάνουμε μια πρώτη ώρα γνωριμίας, όπου θα τους μιλήσουμε στα ελληνικά για τη Γαλλία, για τη γλώσσα που θα μάθουμε, για το πόσο σημαντικό είναι να ξέρει κανείς όχι μια, αλλά περισσότερες ξένες γλώσσες, να αρχίσουμε, την επόμενη φορά, προτείνοντας μικρούς προφορικούς διαλόγους του τύπου :

 Bonjour !
 Bonjour !
 Moi, c’est Athéna !
 Moi, c’est Georges !
 Au revoir, Georges !
 Au revoir, Athéna !

Είναι πολύ εύκολο και το μαθαίνουν σχεδόν αμέσως. Αρκεί να κάνουμε και κάποιες κινήσεις (έτσι, λέγοντας « moi », δείχνουμε τον εαυτό μας, ή λέγοντας « au revoir », χαιρετάμε και πηγαίνουμε προς άλλο μαθητή). Το επαναλαμβάνουμε με όλους τους μαθητές και μετά κάνουν τον ίδιο διάλογο μεταξύ τους. Μπορούμε επίσης να τους μάθουμε και την έννοια του « oui » και « non » με τον εξής τρόπο : Τους ρωτάμε δεί-χνοντας έναν μαθητή :

 C’est Georges ?
 Non, c’est Jean ! / Oui, c’est Georges !
 C’est Marie ?
 Non, c’est Catherine ! / Oui, c’est Marie !

Μπορούμε επίσης να τους πούμε και το « C’est moi ! ». Με τον τρόπο αυτό αποκτούν μια πρώτη-ευχάριστη θεωρώ- επαφή με τη γλώσσα και όλοι θέλουν να μιλήσουν, ακόμα και μαθητές που ίσως ντρέπονται ή φοβούνται πως οι άλλοι θα γελάσουν μαζί τους, μιλάνε αφού όλη η τάξη μιλάει γαλλικά. Το μυστικό είναι να τους μιλάμε συνεχώς στα γαλλικά, όταν κάνουμε τους διαλόγους. Δεν χρειάζεται ακόμα να γράψουμε κάτι, μόνο να ακούνε και να επαναλαμβάνουν. Ο στόχος είναι η εμπλοκή, που έρχεται με τη βιωματική προσέγγιση. Σιγά-σιγά εισάγουμε το « Comment tu t’appelles ? » « ça va ? », « et toi ? ». Έτσι ο διάλογος εμπλουτίζεται περισσότερο και είναι δυνατόν μέχρι να φτάσει το βιβλίο, να έχουμε ήδη κάνει πολλά. Είναι απαραίτητο να έχουμε χιούμορ, να χαμογελάμε, να έχουμε καλή διάθεση. Το θέμα είναι να περνάνε καλά, να τους αρέσει που μιλάνε γαλλικά ! Να μην αποθαρρύνουμε κανέναν, να διορθώνουμε την προφορά αν είναι λάθος, αλλά ποτέ επικριτικά ή χλευαστικά (τα παιδιά θα το καταλάβουν αμέσως). Μέσα σε 4 διδακτικές ώρες μπορούμε να φτάσουμε στο σημείο να κάνουμε τέτοιους διαλόγους :

 Bonjour !
 Bonjour !
 Comment tu t’appelles ?
 Georges ! Et toi ? (Δεν πειράζει ο ενικός, το θέμα είναι να μιλήσουν !)
 Moi, c’est Athéna ! Ça va, Georges ?
 Ça va bien ! Merci ! Et toi ?
 Pas mal, merci, au revoir !
 Au revoir !

Aνάλογα, προσθέτουμε ή αφαιρούμε, τους βάζουμε να κάνουν το διάλογο μεταξύ τους (εκεί κάποιοι δυσκολεύονται και τους βοηθούμε). Μπορούμε να τους βάλουμε να κάνουν έναν κύκλο (δεν κάνουν φασαρία, είναι μια πρακτική εντελώς διαφορετική απ’ ό,τι έχουν συνηθίσει και τους αρέσει πολύ) και να ξεκινήσουμε πρώτα εμείς παίρνοντας το λόγο και λέγοντας :

 Bonjour, moi c’est Athéna !

Και μετά ο καθένας να παίρνει το λόγο, όταν έρχεται η σειρά του στον κύκλο και να παρουσιάζεται :

 Bonjour, moi, c’est Georges !
 Bonjour, moi, c’est Sophie !

Επειδή αυτό τους αρέσει πολύ, τους γράφουμε τα ονόματά τους στα γαλλικά στον πίνακα. Με αυτή την πρακτική ίσως διαφωνούν μερικοί, αντιλέγοντας πως το όνομα του καθενός πρέπει να παραμένει στη μητρική του γλώσσα, γιατί αυτό μαρτυρά την ταυτότητά του, δηλαδή ο Γιώργος είναι Έλληνας, ο Georges είναι Γάλλος, ο Χόρχε Ισπανός κτλ… Εγώ, όμως τους γράφω τα ονόματά τους στα γαλλικά και τους αποκαλώ πάντα στα γαλλικά, γιατί βλέπω πως τους αρέσει. Τους λέω για παράδειγμα :

 Georges, efface le tableau ! (κάνοντας την κίνηση, το καταλαβαίνει σίγουρα !)
 Où est Sophie ? (το καταλαβαίνουν και αυτό !)

Για ένα ευχάριστο διάλειμμα από τα προφορικά μπορούμε εναλλακτικά να κάνουμε τα εξής :

Ή να τους φέρουμε το « Le français en chantant » και να ακούσουν κάποιο εύκολο τραγούδι π.χ. το

Un, deux, trois, je tape mes doigts
Quatre, cinq, six, je tape mes cuisses

Τραγουδάμε μαζί τους, κάνουμε τις κινήσεις, αρκεί να το ακούσουν, θα το μάθουν είναι βέβαιο, έστω την αρχή και θα το ζητάνε συνεχώς, θα το επαναλαμβάνουν και στο διάλειμμα !

Ή να τους πάμε για μια ώρα στο Εργαστήριο, όπου μπορούμε να τους δείξουμε κάτι (π.χ. το Vidéo-France), ίσως είναι λίγο δύσκολο, αλλά βλέπουν τις εικόνες και μεταφέρονται στο Παρίσι, μπορούμε να τους δείξουμε παράλληλα και έναν ταξιδιωτικό οδηγό της Γαλλίας ή και δικές μας φωτογραφίες ή κάρτες, εξηγώντας ταυτόχρονα τι βλέπουμε. Θα ενθουσιαστούν και θα το λένε στους συμμαθητές τους ! Ακόμα στο Εργαστήριο μπορούμε να τους δείξουμε ένα power point που ετοιμάσαμε, με εικόνες που παραπέμπουν στη Γαλλία (π.χ γαλλικό πρωινό, Πύργος του Άιφελ, μόδα, αθλητισμός -κυρίως για τα αγόρια- κτλ..) Υπάρχουν πολλές ιστοσελίδες που έχουν μόνο εικόνες (θα σας τις γράψω παρακάτω). Ακόμα μπορούμε να προβάλλουμε μια ταινία κινουμένων σχεδίων στα γαλλικά, χωρίς υπότιτλους στα ελληνικά (π.χ. Les douze travaux d’Astérix) που είναι πολύ διασκεδαστικό. Το θέμα είναι να ακούσουν γαλλικά, θα την καταλάβουν την υπόθεση…

Ή να τους βάλουμε να ζωγραφίσουν ! Τι να ζωγραφίσουν ; Τους μοιράζουμε φωτοτυπίες με σχέδια -είναι εύκολο να τα βρούμε από το Δημοτικό-, πάνω γράφουμε τη λέξη που απεικονίζεται στα γαλλικά (διαλέγουμε εύκολες λέξεις που μπορούν να τις καταλάβουν π.χ la banane, le taxi, le cinéma, la tomate, le ballon). Χρωματίζουν τη φωτοτυπία, όπως τους αρέσει και μαθαίνουν και τη λέξη (όχι ορθογραφία, απλά να ακούσουν την προφορά και να ξέρουν τι σημαίνει…). Και στο τέλος πάντα θα πουν : « Κυρία, είναι εύκολα τελικά τα γαλλικά ! ». Τις ζωγραφιές αυτές ή τις παίρνουν μαζί τους (εγώ επιμένω στο « φάκελο » και είναι το πρώτο που τους λέω να έχουν μαζί τους) ή με αυτές διακοσμούμε την αίθουσα. Αν έχουμε αίθουσα γαλλικών, είναι το τέλειο (εγώ μια χρονιά το κατάφερα, μετά από πίεση στο Δ/ντή, στα άλλα σχολεία είχαμε πρόβλημα χώρου), αν δεν έχουμε, δεν πειράζει, διακοσμούμε την αίθουσα του τμήματος που κάνουμε μάθημα (δεν θα μας πει κανείς τίποτα, είναι η δουλειά των μαθητων !)

Επίσης, σε αυτά τα πρώτα μαθήματα μπορούμε να κάνουμε το εξής : Παίρνουμε χοντρό χρωματιστό χαρτόνι και ετοιμάζουμε μια fiche personnelle για μας. Γράφουμε π.χ στο χαρτόνι :

NOM : Varsamidou
PRÉNOM : Athéna
NATIONALITÉ : grecque

Αυτά τα στοιχεία αρκούν για μας. Μετά διπλώνουμε την κάρτα και την τοποθετούμε μπροστά μας πάνω στην έδρα.

Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε πολλά χρώματα για να είναι πιο ελκυστικό. Τους ζητάμε να φέρουν χαρτόνια και κάνουμε το ίδιο για κάθε μαθητή στην τάξη. Εμείς χρειάζεται να έχουμε μόνο ψαλίδι και μαρκαδόρους. Γράφουμε για παράδειγμα :

NOM :
PRÉNOM :
CLASSE :
NATIONALITÉ :
ĂGE :

Και ο καθένας συμπληρώνει τα στοιχεία του, διακοσμεί όπως θέλει την καρτέλα, πολλοί φέρνουν αυτοκόλλητα και τα κολλάνε πάνω και τοποθετεί την κάρτα μπροστά του. Τους ζητάμε να την έχουν πάντα μαζί, όταν κάνουμε γαλλικά. Το πιστεύετε πως αν κάποιος την ξεχάσει έρχεται περίλυπος στο διάλειμμα να μας το πει ;

Στο « Nationalité » θέλει λίγη προσοχή, γιατί σίγουρα θα υπάρχουν παιδιά άλλων εθνικοτήτων που δεν πρέπει να νιώσουν μειονεκτικά. Οπότε αυτό απαιτεί διακριτικό χειρισμό. Πριν αρχίσουν να ρωτάνε, γράφουμε στον πίνακα διάφορες εθνικότητες (τη λέξη « Nationalité » την καταλαβαίνουν, όπως και τις εθνικότητες. Γράφουμε π.χ :

grecque, française, belge, albanaise, bulgare, anglaise, russe.

Συνήθως πέφτω μέσα, αν τώρα μας τύχει κάτι που δεν το προβλέψαμε, το γράφουμε και ζητάμε από τον καθένα να επιλέξει την εθνικότητά του.

Αν έχουμε ένα μαθητή που κάνει φασαρία (οι λόγοι είναι πολλοί, αν μην μείνουμε σε αυτό τώρα), μπορούμε να κάνουμε το εξής : Τον χρίζουμε βοηθό μας, αλλά αυτό πρέπει να γίνει με χιούμορ και πολύ ευγενικά. Να μην φανεί δηλαδή στους υπόλοιπους πως τον υποτιμάμε, αλλά να καταλάβουν όλοι και ο ίδιος βέβαια, πως του δίνουμε ένα ρόλο σημαντικό. Μπορούμε να τον βάλουμε να καθίσει στην έδρα και τον χρίζουμε υπεύθυνο για πολλά : π.χ για να σβήσει τον πίνακα, να « βρέξει » το σφουγγάρι, να φέρει κιμωλίες, να ετοιμάσει το CDplayer, να βάλει το CD, να το κλείσει όταν του πούμε κτλ… Αν όλα γίνουν όπως πρέπει (δηλαδή με ευγένεια και πολύ χιούμορ), τότε έχουμε ένα σύμμαχο όλη τη χρονιά ! Θα μας ψάχνει στο διάλειμμα για να ρωτήσει αν θα κάνουμε CD, για να φέρει το κασετόφωνο !

Όλα αυτά τα έχω δοκιμάσει στην πράξη και έχουν πετύχει ! Μπορούμε να κάνουμε πάρα πολλά, αρκεί να το θέλουμε. Να δείξουμε στα παιδιά πως μαθαίνουν μια γλώσσα πολύ χρήσιμη, αλλά και πολύ εύκολη ταυτόχρονα. Ας μην αρχίσουμε με αντιγραφή από την πρώτη μέρα ! Εγώ την αποφεύγω συστηματικά, δεν βλέπω ποια είναι η χρησιμότητα της ! Ας μην αρχίσουμε από γραμματική, διδάσκοντας τα άρθρα και λέγοντας αυτό είναι το οριστικό και αυτό το αόριστο. Δεν θα καταλάβουν τίποτα και θα μισήσουν τα γαλλικά…Ας μην τους βάλουμε να γράφουν με καλλιγραφικά γράμματα το Αλφάβητο (το Αλφάβητο θα το μάθουν τραγουδώντας, σε όλες τις μεθόδους πια υπάρχει το Αλφάβητο σε τραγούδι !) Ο στόχος μας ας είναι η εμπλοκή, η βιωματική προσέγγιση, η ζωντανή, αυθεντική επαφή με τη γλώσσα. Ας τους λέμε πάντα μπαίνοντας στην τάξη : « Bonjour » και φεύγοντας « Au revoir ! » Θα το μάθουν και στο διάλειμμα θα μας χαιρετούν έτσι, « Bonjour, madame ! ». Ας προσπαθούμε να τους μιλάμε στα γαλλικά συνεχώς, μέσα στην τάξη, όταν πάμε υπογράψουμε το απουσιολόγιο για παράδειγμα, ας πούμε « Un stylo, s’il vous plait ! Est-ce qu’il y a un stylo bleu ? » Θα το καταλάβουν, είναι βέβαιο και θα αντιδράσουν, θα φέρουν το στυλό, αυτό δεν είναι το ζητούμενο ; Δράση και αντίδραση…Και όταν μας το δώσουν και πούμε « merci ! », το επόμενο που θα ρωτήσουν είναι : « Πως είναι στα γαλλικά το παρακαλώ, κυρία ; ».

Ας μην ξεχνάμε πως έχουμε να κάνουμε με παιδιά της Α΄ Γυμνασίου, που ίσως έχουν ακόμα τη νοοτροπία του Δημοτικού, θέλουν να παίξουν, να τραγουδήσουν, να σηκωθούν πάνω, να ζωγραφίσουν. Ας μη διστάσουμε να κάνουμε το ίδιο, ας αυτοσαρκαστούμε, ας κάνουμε χιούμορ…Ακούω πολλές φορές μαθητές να μου λένε : « Κάνω αγγλικά, γιατί πρέπει, όμως με τα γαλλικά είναι αλλιώς, μου αρέσουν » Αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος, πιστεύω, για μας. Να τους κάνουμε να αγαπήσουν τα γαλλικά, να τους δείξουμε πως τους αγαπάμε κι εμείς (τα παιδιά έχουν ένα αλάθητο κριτήριο, ξέρουν ποιοι τους αγαπούν και ποιοι θεωρούν εαυτούς « αυθεντίες »).

Επίσης, με την ευκαιρία κάποιας γιορτής μπορούμε ανάλογα να προσαρμόζουμε το μάθημα, αφήνοντας το βιβλίο. Εγώ επιμένω στις Νέες Τεχνολογίες και στο Εργαστήριο. Υπάρχει ατέλειωτο υλικό για τα Χριστούγεννα, Αποκριές, Πάσχα. Μπορούμε να κάνουμε μάσκες τις Αποκριές ή στεφάνια με λουλούδια την Πρωτομαγιά (να τους μιλάμε πάντα για το τι γίνεται στη Γαλλία, Mardi Gras, muguet…) και με όλα αυτά να διακοσμούμε την αίθουσα. Είναι βέβαιο πως αυτοί των γερμανικών θα ζηλεύουν πολύ και θα ζητάνε να έρθουν στο τμήμα μας !!!

Θα μπορούσα να γράψω πάρα πολλά ακόμα, ίσως να μην συμφωνείτε με όλα αυτά, τα έχω όμως όλα εφαρμόσει και πέτυχαν απόλυτα, γι’ αυτό και τα μοιράζομαι μαζί σας, αλλιώς δεν θα υπήρχε λόγος… Θα ήθελα επίσης να σας καταθέσω και την άποψή μου για την αξιολόγηση, αν το βρίσκετε ενδιαφέρον, την επόμενη φορά ! Επίσης, θα ήθελα να σας γράψω για τα πρώτα μαθήματα με τη Β΄ και Γ΄ Γυμνασίου (εκεί αλλάζουν αρκετά από όσα είπαμε για την πρώτη…). Περιμένω σχόλια !

Εύχομαι ό,τι καλύτερο σε όλους !!!


4 Commentaires

  1. Athina Daraviga

    Αθηνά, οι ιδέες σου για τα πρώτα μαθήματα είναι φανταστικές ! Κάποιες από αυτές τις έχω εφαρμόσει κι εγώ στο δημοτικό με μεγάλη επιτυχία.

    Προσωπικά θα με ενδιέφερε πολύ η άποψή σου για την αξιολόγηση στο γυμνάσιο (στο δημοτικό δεν είχαμε βαθμούς και δεν έχω ασχοληθεί καθόλου με το θέμα). Και φυσικά θα ήθελα να μάθω τις εμπειρίες σου από τα πρώτα μαθήματα στη Β΄ και Γ΄ γυμνασίου !!!

    Σ’ ευχαριστούμε που μοιράζεσαι τις εμπειρίες σου μαζί μας :)

  2. marinulius

    Αθηνά με πολύ χαρά κι ενδιαφέρον διαβάζω τα οοοοοοοοόσα μας γράφεις κι ανυπομονώ να διαβάσω κι άλλα, τόσο για την αξιολόγηση όσο και για τις πρώτες μέρες στις Β κ Γ γυμνασίου....
    merci !!!

    Και όπως λες, είναι πολύ σημαντικό να βοηθήσουμε τα παιδιά να συνειδητοποιήσουν οτι γνωρίζουν πολύ περισσότερα απ όσα νομίζουν οτι ξέρουν σχετικά με την « ξένη » αυτή γλώσσα, κουλτούρα... που δεν είναι τελικά τόσο ξενη όσο νόμιζαν....

    Athina Varsamidou

    Αθηνά σ΄ευχαριστώ πολύ !!!
    Θα ήθελα με αφορμή αυτά τα κείμενα να γίνει ένας εποικοδομητικός διάλογος και να βγει κάτι καλό για τη γλώσσα που διδάσκουμε...Κάποιες πρακτικές, όντως θα μπορούσαν να έχουν επιτυχή εφαρμογή και στο Δημοτικό !
    Φιλιά πολλά

    Athina Varsamidou

    ...έτσι ακριβώς όπως τα λες ! Αν εμείς αγαπάμε αυτό που κάνουμε, φαίνεται μέσα στην τάξη !
    Σ΄ευχαριστώ πολύ !

Réagir

Qui êtes-vous ?
Votre message

Pour créer des paragraphes, laissez simplement des lignes vides.